á
â
ă
ä
ç
č
ď
đ
é
ë
ě
í
î
ľ
ĺ
ň
ô
ő
ö
ŕ
ř
ş
š
ţ
ť
ů
ú
ű
ü
ý
ž
®
€
ß
Á
Â
Ă
Ä
Ç
Č
Ď
Đ
É
Ë
Ě
Í
Î
Ľ
Ĺ
Ň
Ô
Ő
Ö
Ŕ
Ř
Ş
Š
Ţ
Ť
Ů
Ú
Ű
Ü
Ý
Ž
©
§
µ
Michael Dobbs – brytyjski polityk przynależący do Partii Konserwatywnej, pisarz. Seria o Francisie Urquhartcie została zaadaptowana przez BBC. Trylogia otrzymała w sumie 14 nominacji do nagród BAFTA, zdobywając dwie. Netflix wyprodukował serial oparty na podstawie cyklu Dobbsa i nawiązujący do produkcji BBC.* Francis Urquhart wygrał wszystko, (...) co było do wygrania. Jeszcze tylko kilka miesięcy i zdobędzie tytuł najdłużej urzędującego premiera Wielkiej Brytanii. Los często bywa okrutny. Tak jest i w tym przypadku: sondaże lecą w dół. W jednej chwili może stracić to, na co pracował przez długi czas. F.U. zrobi wszystko, by nadal rządzić.
„Wolę psy od ludzi. Psy łatwiej wytresować.” Główny bohater – Francis Urquhart – jest trochę inny niż taki, jakiego poznaliśmy go w poprzednich częściach. Nadal rozdaje karty, ale zaczyna myśleć bardziej o dalszej przyszłości. Inteligentny, przebiegły, ambitny, charyzmatyczny, medialny, sprytny, sarkastyczny, trochę egoistyczny, potrafiący sprawnie kłamać oraz manipulować ludźmi. To urodzony mówca i dowódca.
Akcja utworu dzieje się we współczesnym świecie, w Wielkiej Brytanii. Myślą przewodnią dzieła jest Urquhart i jego działania. Głównym motywem jest motyw władzy.
Dużą zaletą tego utworu jest jego prawdziwość. Michael Dobbs jest politykiem, więc pokazuje nam to, co dzieje się wśród polityków w jego kraju, aczkolwiek da się zauważyć pewne podobieństwa do działań Polskiego rządu, m.in. dążenie do władzy za wszelką cenę. Różnicą jest to, że tam robią to z odrobiną klasy.
Minusem tego utworu jest kilka momentów, które były pisane na siłę. Spodziewałem się dokończenia historii z drugiego tomu, który skończył się w ważnym momencie. Zostałem rozczarowany, co zaliczam jako wadę tegoż utworu.
„Nigdy nie sypiaj z politykiem. Kiedy odwróci się od ciebie, zabierze z sobą kołdrę.” Nie interesuję się polityką swojego kraju, a tym bardziej innych. Autorowi udało się zaciekawić mnie tym tematem. Utwór ten bardzo mi się spodobał; głównie ze względu na pierwszoplanową postać, którą od razu polubiłem, mimo iż osobowościowo jestem zupełnie inny.
Pomysł nie należy do najoryginalniejszych, ale autor ukazał go w ciekawy sposób. Nie jest to nudna powieść o polityce. Akcja rozwija się wolno, w sposób spójny i logiczny. Bohaterowie są różni, mamy tu mieszankę przeciwstawnych charakterów – dobrego i złego, uległego i władczego oraz spokojnego i porywczego. Wszystkie postacie zostały dobrze wykreowane, nie mają niedociągnięć. Narracja jest trzecioosobowa. Historia jest główną osią fabularną, wokół której wszystko się dzieje.
Język jest lekki i prosty, płynnie prowadzi nas przez utwór. Trzymająca w napięciu akcja momentami pędząca na łeb na szyję, sieć intryg – to jedne z wielu elementów tego utworu, które na pewno was zaskoczą.
„House of Cards. Ostatnie Rozdanie” na tle poprzednich części trylogii wypada świetnie. Dla mnie jest to najlepszy tom, ponieważ jest on najoryginalniejszy. Poznajemy przeszłość Urquharta, dzięki czemu możemy zrobić zestawienie jego osobowości sprzed objęcia stanowiska premiera z tą obecną.
Zakończenie totalnie mnie zaskoczyło. Nadal czytam epilog i nie mogę uwierzyć. Michael Dobbs – mistrz thrillerów politycznych.
Podsumowując: polecam wszystkim tym, którzy przeczytali poprzednie tomy. Ta część nie jest ściśle powiązana z poprzednimi, ale radzę czytać w kolejności.
Za przekazanie egzemplarza recenzenckiego dziękuję wydawnictwu Znak Literanova.
Tytuł: „House of Cards. Ostatnie Rozdanie” Tytuł oryginału: „The Final Cut” Autor: Michael Dobbs Wydawnictwo: Znak Literanova Seria: Francis Urquhart (tom III) Tłumaczenie: Agnieszka Sobolewska Projekt okładki: Paweł Panczakiewicz Wydanie: I Oprawa: miękka Liczba stron: 524 Data wydania: 02.02.2016 ISBN: 978-83-240-3535-9 źródło – Wikipedia